دینی ،علمی ،ادبی

این سوال دست کم سه پاسخ داد که به‌اختصار اشاره خواهیم کرد:یک. علم غیب، تکلیف‌آور نیستاین پاسخ را مرحوم کاشف الغطاء (معروف به شیخ نجفی) در کتاب "کشف الغطاء" بیان کردند.ایشان در آنجا سخنی دارند مبنی بر اینکه انبیاء و پیشوایان دین، در تکالیف شرعی مامور بودند برابر با علم عادی و قدرت بشری عمل کنند نه اینکه از عطایای الهی مانند علم غیب و قدرت فوق بشری استفاده کنند تا در جنگ‌ها پیروز شوند و یا به دعا و نفرین، بر دشمن پیروز شوند. (چون در این صورت، از مردم در انجام تکالیف دینی، سلب اختیار می‌شد و لذا جبرا گناه نمی کردند. در حالیکه دنیا، دار تکلیف است و تکلیف با جبر نمی سازد) (1)دو. امام از جزئیات شهادتشان مطلع نبودندهر چند بر طبق روایات فراوان، امامان علیهم السلام نسبت به حوادث گذشته، آینده و حال علم و آگاهى دارند (اصول کافى، ج 1) اما از روایاتى دیگر استفاده مى‌شود که این علم به صورت بالفعل نیست بلکه شأنى است؛ یعنى، هرگاه اراده کنند و بخواهند که چیزى را بدانند، خداوند سبحان آنان را عالم و آگاه خواهد کرد. پس علم غیب امام علیه السلام شأنى است؛ نه فعلى و براساس همین نکته، ممکن است نسبت به نحوه شهادت خود با همه جزئیات آن، علم نداشته باشد؛ چون اراده نکرده که بداند.(2)سه. امام علیه‌السلام اجباراً و علی رغم میل باطنی به این کار تن داداباصلت هروی در این باره می گوید: مأمون امام رضا(علیه السلام) را فراخواند و آن حضرت را مجبور کرد از انگور بخورد. او ابتدا از دانه های غیر سمی آن خوشه خورد. سپس مأمون به امام رضا(علیه السلام) گفت: از این انگور میل كنید. حضرت فرمود: مرا معفو بدارید. مأمون گفت: مثل اینكه بر ما بد گمان شده اى! حتما باید بخورى. حضرت خوشه را از وى گرفت و چند دانه از آن خورد و باقیما دینی ،علمی ،ادبی...

یک پیام فراموش شده از عاشورا از شما اگر کسی حق‌الناسی به گردن دارد برود و آن حق را ادا کند که خداوند شهادتش را نمی‌پذیرد. دینی ،علمی ،ادبی...